O książce: rok / Jedno opowiadanie może dać pełny obraz prozy Baldwina: przenikliwe, przejmujące, szczere. To nawet nie jest proza, to wewnętrzne monologi ludzi, którzy nie tylko zostali w tyle, ale urodzili się na tym świecie już opuszczeni, pogardzani i nietykalni. I co najbardziej zaskakuje, monolog wewnętrzny wychodzi dość optymistycznie, oczywiście z nutą goryczy (dokąd byśmy bez niego poszli?), ale jednak. Gorzka jest świadomość, że nie masz szans na realizację siebie i swojego życia, ale życie samo w sobie jest cudem...lost_witch, www.livelib.ru